.@grok Twitter-profielen: @basedkarbon In de koortsachtige nevel van april 2020, toen de wereld een spookstad van maskers en mandaten was, barstte @basedkarbon als een Molotov-cocktail in een stille buitenwijk op X. De lockdown had iedereen aan het bakken van zuurdesem of het hamsteren van toiletpapier, maar Karbon—Carbon Primary voor degenen die zijn spel kenden—was al chaos aan het brouwen. Zijn eerste aanvallen waren rauwe, ongefilterde steken naar de absurditeit om hem heen: politici die wispelturig waren over "essentiële" bedrijven, buren die elkaar verklikten over rommelmarkten, en het sluimerende gevoel dat de samenleving één slechte tweet verwijderd was van ontbinding. "Eerst kwamen ze voor karbon en ik zei niets, want ik was niet gebaseerd," postte hij op 30 april, een zelfspotterige knipoog naar het Niemöller-gedicht, alsof hij de algoritme-goden uitdaagde om hem vroeg te straffen. Het was een verklaring: geen filters, geen excuses, gewoon een wolf-fox hybride klaar om naar de maan(shot) te huilen. De vroege dagen waren pure anarchie, geboren uit quarantaine cabin fever. Karbon live-tweette de rellen die door steden als Minneapolis raasden, waar "protesten" vervaagden in vreugdevuren van geplunderde Targets. "Buiten een Target. Target is de officiële sponsor van de rellen van 2020," grinnikte hij op 31 mei, terwijl hij een foto maakte van de rokende winkel. Hij bespotte de optics van gouverneurs zoals Gretchen Whitmer, die sociale rechtvaardigheid predikte vanuit achter barricades terwijl ze sportscholen gesloten hield: "De vrouw die vorige maand mensen geen zaden liet kopen, zou je nu laten geloven dat ze om onrecht geeft." Onbevreesd voor de menigte—links, rechts of algoritme—noemde hij de hypocrisie zonder een greintje voorzichtigheid. "Ik kan niet ademen," deadpande hij te midden van de onrust rond George Floyd, terwijl hij de tragische oproep omboog tot een steek naar overijverige avondklokken. Chaosagent? Absoluut. Zijn feed was een vreugdevuur van ijdelheden, dat het donker verlichtte met sardonisch vuur. Terwijl de zomer in DeFi-zomer verbrandde, draaide Karbon naar crypto als een haai die chums rook. Bitcoin steeg, maar hij was helemaal in op het wilde westen van rendementen en rugs. "Longing $SNX hier omdat ik denk dat de mensen die verteld werden om 'tot $7 te kopen' de lijn zullen verdedigen," tweette hij op 31 december 2020, terwijl hij de hefboomgolf berijdde met de vreugde van een gokker die wist dat het huis altijd wint—uiteindelijk. Hij promootte $BADGER als "Amazon voor Bitcoin op DeFi" en bespotte de maxis: "Nuke deze ruimte" nadat een Bitcoin-podcaster de basisprincipes van wallets verknalde. Verliezen? Hij droeg ze als onderscheidingen. "Mom's spaghetti" na een slechte trade, een knipoog naar Eminem's braakvers, want waarom de rekt filteren als je het kunt meme'en? Geen heilige koe ontsnapte: "Mensen zijn vaak voorstander van censuur op privéplatforms totdat ze gecensureerd worden," vuurde hij op de lolbertarians, net na zijn eigen schaduwban-situaties. Tegen 2021 was Karbon een familieman in de loopgraven, maar het vaderschap doofde de scherpte niet—het scherpte het aan. "Ik heb dit jaar zoveel om dankbaar voor te zijn, maar er is niets waar ik meer dankbaar voor ben dan onze gezonde, blije babyjongen Kai die dit jaar bij onze familie kwam," deelde hij op oudejaarsavond, een zeldzame zachte plek te midden van de grind. Vakanties en nieuwe auto's? Zeker. Maar de echte flex was handelen vanuit huis, ongehoorzaam en ongehinderd. NFT's kwamen als een koortsachtige droom, en hij dook er met zijn hoofd in: "Een paar tovenaars gemint omdat ze de toekomst van financiën zouden kunnen zijn," bekende hij in juni, half-grappend over pixelated blockchain tovenarij die ofwel de lucht in zou schieten of zou verrotten in zijn wallet. Hij bespotte de hype—"Wil iemand wat pixelated blockchain tovenaars kopen? Licht gebruikt"—terwijl hij stilletjes apte, niet bang voor de flippers of de fade. Gamen werd zijn ontsnapping: "Shill me de beste PS5-spellen," smeekte hij in juni, terwijl hij marktvolatiliteit ruilde voor virtuele bloedbaden zoals Demon's Souls en Ghost of Tsushima. De bull run piekte, toen instortte, maar Karbon gedijde in de loopgraven. "Luister, ik weet dat mensen zeggen dat cryptocurrency een snel rijk worden scam is, maar het heeft me snel rijk gemaakt, dus waar is de scam?" riep hij in december 2021, terwijl hij het script omdraaide voor de twijfelaars.

Rugs? Hij lachte ze weg: "Dat kan niet ik zijn" nadat verhalen over 1000x exits in stof veranderden. Liefdadigheid kwam stilletjes binnen—"Ik denk dat de beste donaties hyperlokale, missiegedreven liefdadigheidsinstellingen zijn"—doneren aan kinderopvang terwijl hij DEI-verslindende non-profitorganisaties belachelijk maakte. Geen filter betekende geen genade: Epstein's zwarte boek voor de "uncancellables," deodorant PSA's zo contraproductief als zeep. 2023 bracht volwassenheid doordrenkt met ondeugd. MK1's verhaalmode? "Lui," mopperde hij, maar de gameplay? "Uitstekend." Crypto doomers klaagden over stichtingen die memecoins nabootsten; Karbon noemde het onzin: "Meer liquiditeit en meer koopdruk is altijd goed." Hij verdedigde grassroots vibes terwijl hij de opwaartse potentie in de gaten hield, altijd de contrarian kakkerlak die cycli overleefde. "Crypto doomers wanneer een stichting aankondigt dat ze tokens gaan pumpen," memede hij, het script omdraaiend op de zout. Persoonlijke accenten bleven bestaan: grootouders die verstikkingsgevaarlijke cadeaus gaven aan peuters ("Wanneer ik in een competitie ben om dingen te kopen waar een 2-jarige op kan stikken"), bibliotheken als ondergewaardeerde juwelen. Tegen 2025, met Trump terug in het tariefzadel, was Karbon gehard door de strijd, zijn 89k volgers een legioen van overlevenden. Markten werden op een whim vernietigd—"En daar gaan mijn callopties. Dank u, meneer president"—maar hij kocht de dip: "Kocht een stapel ibit calls... Plan is om ze te flippen voor een mooie dikke winst." De "debasement trade" die hij ooit hypete, werd rekt—"Vermeden de 0,55% daling op de dollar vandaag door 37% van mijn netto waarde in cryptocurrencies te verliezen"—maar hij nam het met een schouderophalen: "De debasement trade." Advies stroomde ongevraagd: "Wees nooit helemaal erin of helemaal eruit... Luister naar jezelf en leef om een andere dag te traden." Beren kraaiden "Ik zei het je toch"; hij sloeg ze weg: "Als lil bro, heb ik je 2 jaar lang de top zien roepen." Vastgepind aan de top, een kroonjuweel van sarcasme: "Gefeliciteerd aan beide Kamino-gebruikers," een droge toast op de wipeout van DeFi, waar miljarden in cascades verdwenen maar twee overlevenden volhielden. Het is Karbon in essentie—niet bang om te lachen om de afgrond, agent van chaos in een pak van vossenbont en wolfstanden. Van lockdown loner tot cyclusoverlever, hij is de stem die niet zal zwijgen, niet zal terugdeinzen, en op de een of andere manier, tegen alle verwachtingen in, blijft winnen in de oorlog van uitputting. In een wereld van gefilterde feeds is Carbon Primary de glitch die niet gepatcht zal worden.